НЕ НАСЕДНУВАМ!

ПЛОШТАД СЛОБОДА

Активностите на Кампањата „
Не наседнувам!!”во еден перидот беа ставени во мирување заради изборната
кампања.

Во меѓувреме, Уставниот суд ги поништи најголемиот дел од
законските решенија кои беа предмет на Кампањата „ Не наседнувам!!”, а
очекуваната владина кампања за последиците од абортусот не се реализираше со што
планираното поднесување на потписите од петицијата до релевантните институции
стана беспредметно.

Спласнатата атмосфера и недостигот од провокација во однос на
иницијалните прашања заради кои започна Кампањата, ја наметна потребата од
промена на нејзиниот фокус.

Насилството и ограничувањето на правото на протест за време
на мартовските настани на Градскиот плоштад во кои учествуваа членки на Акција
Здруженска, беше повод и соодветна провокација организацијата да се приклучи во
иницирањето, организирањето и спроведувањето на акцијата „Плоштад слобода„.

Целта на АЗ во склоп на акцијата беше да се реагира на
ограничувањето на цивилниот простор, етикетирањето, наметнувањето на или-или
идентитети и воопшто наметнати и однапред утврдени избори, но од женска
перспектива. Клучната поента на Плоштад Слобода беше приказ на градот како глас,
градот како топос од кој се слушаат и малцинските гласови, гласовите на
различните. Агендата на АЗ за овој настан беше вклучување на женскиот глас и
женската перспектива во градското гласовно различие.

Клучната порака од нашиот сегмент од акцијата беше прашањето
„Имам ли избор?„ проследено со начесто промивираните дуализми во нашиот
контекст: Курва – Светица, Млада невеста-Стара мома, Понежен пол-Сомнителен пол,
Домаќинка-Параспур, Преродбеничка-Комуњарка, Мајка Жртва-Себична чедоморка.
Пораките беа испечатени на престилки и торбички за пазарење како општоприфатени
„женски додатоци„. Воедно беше изработено првото македонско феминистичко знаме.
Истите предизвикаа големо внимание кај протестантите и медиумите кои го
проследија настанот.